Stage en al die andere dingen..

Een beetje laat.. Maar doordat ik al een week geen wifi heb is hier is mijn 2de wekelijkse reisverslag.

Vorige week zaterdag zijn we s'avonds voor het eerst uit geweest. Het is hier normaal dat je eerst wat gaat drinken bij een barretje (hier wordt niet gedanst ofzo) en daarna naar een club (oftewel disco) gaat. Wij zijn die avond begonnen in het centrum van Vicenza bij de bleu bar. Hier hebben we buiten gestaan en lekker wat gedronken. En aangezien de shots hier maar €1,00 zijn, kan je hier goedkoop uuhm.. 'aangeschoten' worden. Door wat contacten hier hadden we een telefoonnummer van een goedkope taxi en zijn we vervolgens naar Villa Bonin gegaan. We hadden geen idee wat we moesten verwachten.. Het was ong. 20 minuten rijden, wat eigenlijk veel te lang was met 5 man op een klein achterbankje.. Eenmaal aangekomen stond er een rij voor een soort van pad, met een overkapping (een soort tunneltje dus) van planten met heel veel verlichting. Dat zag er al wel mooi uit. De club was gewoon buiten met een grote overkapping. Het zag er wel gaaf uit en ze draaide er ook goeie muziek. Ze zeggen dat Italie het land is van de mode maar deze avond hebben ze me daar niet echt van overtuigd.. Er stond een kerel op het podium met een fout pak aan, licht geblondeerd haar (dat hebben dus heel veel mannen/jongens hier) en een enorme foute zonnebril op. Iedereen werd helemaal wild wanneer hij iets in het Italiaans door de microfoon schreewde, dus hij zal wel vet stoere dingen zeggen ofzo.. We hebben hier tot 5 uur s'ochtends lekker staan dansen en helaas niet veel gedronken. Je betaalt hier namelijk voor een drankje minsten €8,50 en dan komt ook nog eens je entree van €12,00 erbij. Niet zat naar huis, maar wel een super leuke avond gehad!

Maandag om 11.00 uur moest ik me bij Eurocultura melden omdat ik 12.00 uur een sollicitatie gesprek zou hebben. Alessandra van het bemiddelingsbureau zou met me mee gaan omdat ze hier niet allemaal zo goed Engels kunnen.. Omdat iedereen hier alles nogal op het gemakje doet en niemand ooit haast heeft reden we kwart voor 12 weg, waardoor we te laat aankwamen bij het bedrijf. Het bleek een architectenbureau genaamd; Traverso Vighy. Het ligt in het dorpje Costabissara, wat een dorpje verder is van Vicenza. Dit dorpje is goed te bereiken met de bus (ong. een kwartiertje) maar ik moet vervolgens nog een behoorlijke klim maken van iets meer dan een kilometer. Het bedrijf ligt op de berg Pignare en is iets steiler als andere bergen en heuvels hier. Het sollicitaite gesprek was een erg ongemakkelijke gebeurtenis. Toen we daar binnen kwamen moest ik me eerst voorstellen in het Italiaans waardoor ze gelijk dachten dat ik Italiaans kon. Hierdoor kreeg ik een waterval met Italiaanse zinnen over me heen waar ik natuurlijk niks van snapte.. Alessandra legde uit dat ik geen Italiaans sprak en ging vervolgens een gesprek aan met deze mensen (in het Italiaans natuurlijk) waardoor ik er maar voor Jan ... bij zat. Ze hebben vervolgens het gebouw laten zien en uitgelegd wat ze hier deden. Ze ontwerpen natuurlijk gebouwen en zijn vooral gespecialiseerd in lichtinvallen. Hier zijn ze ook een boek over aan het maken en ze hebben vele modelletjes gemaakt om het te demonstreren. Deze modellen zien eruit als kijkdozen, maar het geeft wel een beeld van waar ze mee bezig zijn. We hebben toen alle papieren getekend en toen was het eindelijk tijd om weg te gaan.

Dinsdag was er hier een Vicenza een feestdag. Iets heiligs.. Er was al een paar keer iets tegen ons gezegd over een festival in het centrum en park, dus dat zagen wij wel zitten. Een feest is natuurlijk nooit vervelend.. En aangezien we woensdag allemaal vrij waren i.v.m. met deze feestdag.. Ashley en ik besloten om die avond in de stad te gaan kijken. We zijn die middag eerst naar Monte Berico gegaan. Dit is een kerk op de enigste berg in Vicenza. Het verhaal van deze kerk is dat Maria hier gezien is in de tijd van de Pest. Ze zeggen dat zij iedereen hier genas. Omdat het deze feestdag was, was het natuurlijk erg druk. We zijn de berg opgegaan en hebben daar even genoten van het uitzicht. We konden helaas de kerk niet in omdat je armen en benen bedekt moesten zijn. Aangezien ik niet met 28 graden in een lange broek en trui loop zijn we maar weer terug gelopen. Na het eten hebben we ons omgekleed en wilden we de stad in gaan. Eenmaal in de stad was er helemaal niks te doen. Er stonden wat kraampjes met maria beeldjes en dat was het. Hier verstaan ze dus toch iets anders onder het woord festival dan wij.. Toen (helaas gheghe :p) maar een terrasje gepakt..

Die volgende dag ben ik verhuisd. In mijn vorige verslag had ik al verteld dat ik bij een vrouw werd geplaats met een hond en dat Ashley en ik ook werden gesplits. Gelukkig mocht ik deze dag bij Ashley intrekken. Ik had al mijn spulletjes gepakt en zou om half 10 opgehaald worden (lees: kwart over 10). Mijn nieuw Italiaans omaatje had het voorste kamertje leeg gehaald. Ik heb een eigen balkonnetje aan de straatkant en de kamer is gesplits met allemaal stellingkasten. Hier kon ik mooi al mijn spulletjes in kwijt. Ik heb mijn spullen opgeruimd en mijn kamer gezellig gemaakt met kaarsjes enz. Zo is het toch een beetje mijn plekje. We moesten wel meteen op gesprek komen bij Allessandra en Angela (omaatje) omdat de wifi blijkbaar op was. Het was nog maar 9 september en het was voor de hele maand al op! Hier hebben ze blijkbaar een limiet (en in dit geval van 30G) en die was op. Er werd gezegd dat we voortaan maar zuiniger moesten doen. We kunnen dus geen films meer kijken (op Popcorn Time) en heel weinig Skypen.. Alessandra zou voor extra internet zorgen voor de rest van de maand, maar we zijn nu bijna een week verder en hebben dus nog steeds geen internet.. Die middag hebben we weer taalcursus gehad. In het begin vond ik dit echt dodelijk saai, maar ik begin het steeds leuker te vinden. Waarschijnlijk omdat ik nu al wat kan zeggen in het Italiaans en dat ik het nu ook al echt uitvoer. Deze taalcursus ga ik vanf nu elke woensdag krijgen. Dan heb ik dus een halve dag stage en een halve dag taalcursus. Dat breekt wel lekker de week!

Donderdag begon het dag.. Mijn eerste stage dag.. Het begon allemaal al met de reis er naartoe. Hoe de bussen hier werken is mij nog steeds een raadsel. Ze rijden op de heenweg niet dezelfde route als op de terugweg, de haltes worden niet aangegeven en je hebt hier stempelkaartjes die je een apart apparaat moet stoppen in de bus. Even wennen dus.. Toen ik uiteindelijk uit was gestapt (natuurlijk bij de verkeerde bushalte) heb ik 45 minuten moeten lopen naar het bedrijf (incl. die flinke klim). Helemaal bezweet kwam ik daar aan om 8 uur, terwijl ik pas half 9 moet beginnen.. Ik heb daar gewacht (natuurlijk) tot 10 voor 9, totdat er eindelijk iemand kwam. Ze wisten helemaal niet dat ik donderdag al zou komen en moesten even bedenken wat ik dan kon gaan doen. Ik hoopte dat ik mee mocht helpen met hun projecten, maar omdat ik nog geen Autocad kan mag ik hier niet aan mee werken.. Dit vind ik wel heel jammer en in plaats daarvan moet ik nu die licht-modelletjes schoonmaken en restaureren. Ik hoop dat ik niet heel mijn stage periode zulke klusjes krijg, want ik ben hier natuurlijk wel om wat te leren.. Ik heb me de hele dag ongemakkelijk gevoeld omdat ze weinig tegen me praten en alles hier natuurlijk in het Italiaans gaat. Ik was ook erg blij toen het eindelijk 18.00 uur was. Eenmaal terug in Vicenza moest ik nog boodschapjes doen, koken, eten en afwassen. Toen we klaar waren met alles was het al weer 22.00 uur geweest en wil je gewoon echt naar je bed. Zo zien mijn doordeweekse dagen er dus uit vanaf nu..

Vrijdag was eigenlijk precies hetzelfde als donderdag.. Alleen dit keer ben ik gelukkig bij de goeie bushalte uitgestapt! Het was een lange dag en ben s'avonds nog een lekker in bad gaan liggen (jaaaaa, die hebben wij!). de volgende dag zou de wekker weer op tijd gaan omdat we een dagje Venetie hadden gepland. Hier had ik ontzettend veel zin in, want ik kan echt geen genoeg krijgen van deze stad! We zijn die zaterdag met de trein naar Venetie gegaan. Dat is nog geen 45 minuten van Vicenza vandaan. Daarna hebben we de vaporetto naar Lido genomen. We hebben die middag daar lekker op het strand gelegen. Rond een uur of 18.00 zijn we naar het hoofdeiland gegaan om daar lekker met zn allen te eten. Omdat ik en Ashley ondertussen alles een beetje weten te vinden, hebben wij de rest meegenomen naar het restaurantje aan het water waar wij zo ontzettend lekker hebben gegeten vorige keer. Het was echt ontzettend gezellig! Ik vond het weer heel jammer om na het eten te vertrekken uit Venetie. Het was al donker toen we de vaporetto opgingen om terug te gaan naar het station. Als je dan al die lichtjes om je heen ziet is dat echt magisch. Die avond zijn we natuurlijk ook weer uit geweest. We begonnen weer bij de bleu bar. Daarna hebben we weer een taxi genomen naar een of andere (voor ons nog onbekende) hiphop bar. Wij waren de enigste blanken waardoor we nogal opvielen. En als je dan ook nog blond bent, ben je je leven niet zeker daar. Na 1 drankje hebben we dan ook weer de taxi gebeld. Toch maar weer naar Villa Bonin. Omdat we onze zakken al aardig vol hadden hoefden we daar gelukkig niet veel meer te drinken. Dat scheelt een hoop geld!

Zondag heb ik lekker uitgekaterd en aangezien ik een Italiaanse simkaart heb gekocht heb ik lekker kunnen appen met het thuisfront. Ik heb wel even wat heimwee momentjes gehad.. Maar op het moment dat op maandag ochtend je wekker weer gaat en je drukke leven weer begint heb je geen tijd meer om daar bij stil te staan. Het is alleen heel erg jammer dat het ontzettend moeilijk is om te contacten. Ik kan nu gelukkig whatsappen door die Italiaanse simkaart, maar ik kan niet skypen, bellen, of bellen via whatsapp (mijn extra telefoon komt uit de Middeleeuwen). Ook kan ik niet contacten met school en kon ik ook mijn verslag niet posten. Gelukkig mag ik nu op mijn stage de computer gebruiken, waardoor ik dat nu wel kan.

Mijn stage word al iets leuker. Ik zit nu in de pauzes ook bij de anderen en er word ook in het Engels tegen me gepraat. Ook werkt er een meisje die ook met de bus reist. Hierdoor heb ik al meer contact. Daardoor voel ik me al iets meer op mijn gemak. Helaas hebben ze alleen niet echt veel werk voor me. Ik ben klaar met die kijkdozen en door gebrek aan klusjes/werk zit ik dus nu mijn verslag te schrijven.. Ik hoop dat dit nog wel verbeterd!

Sorry voor mijn belachelijk lange verslag en ik hoop dat je niet in slaap bent gevallen. Volgende week maak ik hem misschien wel iets korter! :p

Grazie tutti e alla settimana prossima!

Ciao, Doris